เรื่องเล่าจากนักวาดการ์ตูนที่ดีที่สุดในไทย [เด็กชายบุญกึ่ม]

[ohmohm]

นายบุญกึ่มเป็นอีกคนกนึ่งที่ผมยอมรับความเทพของเขาในเรื่องของการวาดการ์ตูนออกมาได้เยอะในเวลาที่จำกัดราวกับเครื่องจักรสังหาร วันนี้บุญกึ่มเพจของเขา เล่าเรื่องที่ชวนอ่านอย่างหนึ่ง ทำให้ผมทราบเลยว่าคนนี้แหละ คือนักวาดการ์ตูนที่ดีที่สุดในประเทศไทยแล้วละ

เรื่องเล่าของเขามีดังนี้ :
ผมจะมีร้านอาหารที่ไปนั่งประจำอยู่ร้านนึง
ไปดูบอลมั่ง ดูเพื่อนเมามั่ง
ร้านนี้มันก็มีเด็กดริ้งเหมือนร้านอื่นๆในโซนนี้
แต่แค่มานั่งหลอกตังเฉยๆไม่มีออฟ เรื่องจะได้ไปต่อไหมอยู่ความสามารถและความหนาแน่นของมวลสารในกระเป๋าตัง

เนื่องจากผมเป็นคนไม่รุ่มร่ามกับพวกน้องๆเขา เลยทำให้ค่อนข้างสนิทกับน้องๆในร้าน แซวเล่นแซวหัวว่าเป็นเมียน้อยผมทั้งร้าน
โดยมีเมียหลวงเป็นน้องคนนึงที่สนิทที่สุด สมมุติว่าชื่อ ตาล แล้วกัน



มาวันก่อนผมก็ไปดูบอลตามปรกติ แต่แปลกอยู่อย่างตรงน้องตาลไม่มานั่งด้วย อยู่แต่ในครัว มีแค่เพื่อนๆเขามานั่งไถขนมกับผมจนบอลจบ

ตอนขากลับผมเห็นโน๊ตแปะกระจกรถผมว่า ให้รอก่อน ตาลอยากคุยด้วย มีปัญหา
ไอ้ผมก็เลยนั่งรอไป
รอนานแล้วนานเล่าจนอยากกลับบ้านละ แต่ก็ดันมีพวกน้องในร้านมาบอกให้รอตาลมันก่อนอยู่เป็นระยะ

จากนั้นน้องตาลก้วิ่งพรวดมาคร่อมรถผม แล้วบอกให้รีบไปเลยพี่
ผมก็เลยบิดออกมาแบบงงๆ

ห่างจากร้านมาหลายซอยผมเลยจอดถามว่ามีอะไร ซึ่งน้องมันก็เล่ามาจับความสั้นๆได้ว่า
พักหลังมานี้น้องเขากลายเป็นเมียน้อยของลูกเจ้าของร้าน ซึ่งเขาก็เลี้ยงดูดีให้ย้ายมาอยู่ด้วย ส่งเรียน ทำงานเหมือนเป็นเจ้คุมร้าน
แต่ช่วงนี้มีปัญหาปากเสียงโดนตบตีอยู่บ่อยด้วยเรื่องหึงหวงของฝ่ายชาย
จนทนไม่ไหวแล้ว เลยหนีออกมาทั้งที่เงิน มือถือ บัตรทุกอย่างโดนยึดอยู่เขาหมด

สุดท้ายผมสรุปให้ว่างั้นพรุ่งนี้เช้าผมจะไปส่งเขาขึ้นรถกลับบ้านนอกแล้วกัน
ไปตั้งหลักอยู่บ้าน ส่วนบัตรต่างๆค่อยไปแจ้งหายก็แล้วกัน
คืนนี้ก็เช่าโรงแรมนอนไปก่อน

ก่อนเข้าโรงแรมผมก็แวะเซเว่นให้ซื้อของใช้ก่อน
........ทั้งที่อยากจะเป็นคนดีนะ แต่ทำไมผมรู้สึกผิดหวังเล็กๆ
ที่เห็นน้องเขาซื้อผ้าอนามัย